Ik ben 46 jaar oud en ik ben een systemisch psycholoog/psychotherapeut. Ik werk voornamelijk met paren en gezinnen, maar ook met individuen. De mensen die mij geconsulteerd hebben, zeggen dat ik een zachtaardige, rustige persoon ben die zich erg inzet voor de gesprekken. Zij zeggen ook dat ik atypisch ben in vergelijking met de collega-psychologen die zij hebben gekend, en dat deze eigenschap door hen als zeer positief wordt ervaren. Toen ik in het tweede jaar van mijn postdoctorale opleiding in de systeempsychologie mijn familie- en persoonlijke geschiedenis presenteerde, zei mevrouw E. Goldbeter onder meer tegen mij: "U klinkt alsof u het verhaal vertelt van een 70-jarige man, terwijl u pas 36 bent. Je hebt veel dingen gedaan in het leven..." Ik ben inderdaad 46 jaar oud en ik ben nu psycholoog, psychotherapeut, sinds twee jaar docent aan de Universiteit van Luik als deskundige in de psychologie, fotograaf en musicus, die zijn verschillende levenservaringen samenbrengt om te proberen ze nuttig te maken in psychologische ontmoetingen. Ik gebruik vaak metafoor, humor, maar ook muziek, fotografie, en vele andere dingen om de lijdende situatie die mij wordt voorgelegd zo eenvoudig, duidelijk, expliciet en begrijpelijk mogelijk te maken voor iedereen. Dit collectieve begrip is vaak gekoppeld aan het begin van de oplossing van het (de) probleem(en). Wanneer echtparen, gezinnen of individuen naar mijn kantoor komen, leg ik hen altijd bepaalde punten uit waar ik bijzondere aandacht aan besteed: communicatie, emoties, familiegeschiedenis, het gevoel van rechtvaardigheid en onrechtvaardigheid dat tussen mensen wordt ervaren. Focussen op deze verschillende punten is vaak een sleutel tot het oplossen van het probleem...
